Odwiedziny

Piątek zazwyczaj mija mi bardzo szybko, dziś wyjątkowo ślimaczył się. Rano w szpitalu do 17:30 w pracy, później byłam odwiedzić moją koleżankę i jej synka. Urodziła miesiąc z hakiem temu (miałyśmy tydzień różnicy, nie wie że borykamy się z niepłodnością). Mały przecudowny, kruszynka taka maluśka, wieczory miewa bardzo niespokojne bo boli go brzuszek. Kupiłam mu wczoraj trochę prezentów. Lubię robić prezenty, później tak fajnie się patrzy jak ktoś się cieszy. Wyszłam od nich z uczuciem ogromnej tęsknoty, a zarazem z uczuciem, że jednak nie zasługuję na bycie mamą. Patrzyłam na nich porównywałam się do nich i ja jestem zupełnie inna. Poryczałam się jak zawsze w samochodzie. 

Jutro humor mi się nie poprawi na pewno, idę do domu opieki społecznej do takich dwóch babć. Odwiedzam ich raz na jakiś czas od 12lat, pani Ola 94lata i pani Klara 86lat, żyją już w swoim świecie. Te odwiedziny są bardzo ciężkie, emocjonalne.

Odpocznijcie przez weekend. 

Idę pobiegać, przewietrzę głowę i napije się winka.